öğle arası.dershaneden kızlarla yemeğe çıkıldı.dönerken tam meydanın ortasında saniyelik duraksadım. saniyelik.farkettim ki kızları duymuyorum.düşüncelerimle başka insanlarla bilmem neredeyim.garip,çünkü kendimle ilgili takıntılı değildim(dim) ve hoşnut olmadığım insanların yanında bu kadar belirgin kaçacakmışcasına davranmazdım.garip dediğim gibi. düşündüm ki bu anı, şu zamanı bu hale getiren benim. kızların düşüncelerini farklılaştırarak kendimi anlaşılır kılabilirim.öncelikle bu kendi iyiliğim için gerekli.
dersleri sevmeli, insanları hoş ve anlamlı bulmalı, güzellikleri farkettiren ben, farketmeliyim sahip olduklarımı.evet!
insanları seviyorum.
evren bize neşe,huzur ve ihtişam getirir.
inanç.
farkındalık
bulunduğun halden çık.
göğe yüksel
ve izle bulutlardan farkındasızlığa kapılanlara
gülümsek gece
tatlı mörşün gülümsek geceleri :)
YanıtlaSilhey yakaladım seni, ne işin var geçmişimde :)
YanıtlaSil