13 Aralık 2010 Pazartesi

birigiderkenbakarlarmışhep

rüya.
sonrası ağlak mörş
baba dün gece rüya tanımlı soyut ibarede bir yolculuğa çıktı.
gerçekliği ne kadar da net.
ağlaşmak ve içte ki küçük acı.
ölüm değil insanı korkutan yada ağlaklığa boğan.
yaşanmaması bir daha en küçük anların, ya da bir küçük gülümsemenin, ya da sarılamamak.
of.
böyle duygusalımlıağlak yazıları bu kadar net içimi göstere göstere anlatasım yoktu.
yok dediğim oldu.
bir şey de yapasım yok  kafanızdaki her nasıl oluşacaksa oluşmuş olana.
bu  da dinledikçe yükselen birşey işte.
al, sende yüksel

4 yorum:

  1. işte böyle olur bazen. :)

    YanıtlaSil
  2. üff ya üzme insanı. sen de üzülme.

    şarkı da güzel.

    YanıtlaSil
  3. Ayrılık yalnızlıkla buluştuğunda, kendini bir kuru yaprak gibi rüzgarın önünde, bir o yşana, bir bu yana sürüklenirsin. Kader bu ya; uçurumun tam kenarında soluklanırsın. Nefes alış verişlerinle bir umut ışığını yakalayıverirsin. Yaşamaya dair. Tekrar sevmeye dair. Sevgiyle dostluğa dair. Paylaşmaya dair.

    YanıtlaSil
  4. rosemary; bazen, evet :)

    dipbulu; iyiyim, merak etme :)
    şarkımı zaten sevmelisin elin mahkum :)

    profösör; paylaşımlar hep iyi hissettirir, teşekkür ederim :)

    YanıtlaSil