Şarkı boyunca gözünü kapat dedi çekik gözlü kadın.

...
https://www.youtube.com/watch?v=ZKuF5ElELgU
.
bir lunaparkın ortasındayım, hiçbir şey dönmüyor.
.
yeşil bir bahçede kurumuş bir saksı çiçeği gibiyim,
izliyorum dünyayı.
.
ilkbaharda açmış bir papatyanın uçup giden çiçeklerinden biriyim,
savruluyorum öylesine.
.
gecenin köründeki en güzel anının birinde bir kanepeyim,
kucaklıyorum anıları.
.
koca bir şehirde iki kişi olmanın verdiği hissim,
umut doluyum ama sabırsız.
.
kendi evimde deplasmandayım,
karmakarışık bir çorbaya benziyorum.
.
sokağa bakan bir pencereyim,
şehrin ışıkları altında akıp giden hayatı izliyorsun benimle.
.
büyüyoruz her an gibi, savrulduğumuz zamanlardaki gibi..
.
şarkı çalıyor ya haksızlık etmedim,
dediğin gibi yapıyorum gözlerim kapalı.
..
.
*Gece 12'yi geçmeden bal kabağına dönüşen bir Mörşıl bildiriyor.
..

kurumuş bir kiraz sapı'nda uçuyoruz seninle bu gece.

.
Eşlik ediyor şu an,
https://www.youtube.com/watch?v=jPqVoaJZWFc
.
Evde olmanın en güzel yanı
bilmediğin bir yerde olmamak sanırım.
(bundan da emin değilim)
.
Kuruyan ellerimin çaresi kimde?
Hangi kremde kalmıştık en son?
.
Karamsar olmamak niyetiyle bocalayan
gökdelenler içindeyim bu gece.
Ben değil, gökdelenler karamsar..
.
Bu gece otursana benimle,
İç şu acımsı şeyden.
Sen çok seversin böyle tatları.
.
Acı dediğim bitki çayı, korkma.
Kiraz sapı dahil,
en kurusundan.
.
Ayaktayken gözlüğümü de getirir misin Ayş?...
diye seslendim.
..
(Bir an Ankara'daymışım gibi hissettim.
Evimizin salonunda kalkmaya üşendiğim bir anda buldum kendimi.)
.
Bunlar hep bitki çayının etkisinden oluyor,
en çok da kiraz sapı uçuruyor.
..
Sen anlarsın, bazen en çok sen.
Şimdide anladın..
(Okuduğunu biliyorum tabiki de :))
.
Not:Benim japonkafalım, güzelim, can'ım ev arkadaşım, seninle geceleri odama vuran kırmızı ışıkta, yatağa uzanıp müzikler dinlediğimiz zamanları çok özledim, hep özlicem bil istedim..

Not: Hayaller bizi o eve usulca bırakır nasılsa, sen tut elimden.
.
İzmir'den bildiriyorum
Kaptanlıktan istifa eden bir Mörş.

dönü'şüm.

Ankara'da değilim artık.
Ama özledim
.
İzmir.
Evet, eve döndüm.
.
Durmadan yağan bir yağmur var dün geceden beri.
Evde olmak bazen garip hissettiriyor.
.
Bloğu ilk açtığım zamanları anımsadım şu an.
Yüzümde bir gülümseme belirdi,
Ah o ilk hevesler..
.
Büyümek.
Savrulmak..
Her duyguyu hissetmek en güzeli deneyimlerin.
.
Değişiyor hayat, bulaşıyoruz her renge.
Şaşkınlıkla..
.
Evet hala kıvırcık saçlarım ve karma karısık bir aklım var.
Bilenler bilir :)
.

Not:Buralar hala yeşil, hala toprak kokusu hiç bitmiyor.
Not:Güzellikler dökülsün üstümüzden, sevgiyle kucaklıyorum..


Mörş.