22 Eylül 2011 Perşembe

kabuklarıyla dökülsün kış

eylül ve yağmur :)
eylül ve ben.
ben ve eylül.
dünyaya eylül'de gelişimin hediyesi bu yağmurlar.
yağmur sonrası toprak kokusu kadar yeni eylül.
içimin serin sonbaharı kadar taze kokulu.
yolculuklar kadar uzun ve yorucu.
çok seslilik kadar karmaşık değil.
uzak bir ülke kadar kışkırtıcı belki.
gökyüzü kadar mavi ve beyaz.
..
içim susmuyor bugün.
şu yağmur kadar ani çıkışlarım bile var ve dingin sesliğimi uzatışımda.
çözmek mi gerek bu bulanık düğümü?
sanmıyorum.
ben kendimi izlerken dünyayı seyretmek beni büyülüyor.
bu yüzden çözülmesi gereken ben değilim,
beynimi ele geçiren kelimelerle oynaşık hislerimi kelepçeleyin.
..
elimi kaşıma götürdüm.
uzamışlar.
.
kendime yağmurlu güne hediye olsun diye renkli bir küpe aldım.
çiçekli ve rengarenk.

pencereden dışarı bakıyorum.
yağmur hala çiseliyor.
toprak çok özlemiş yağmuru, içim gibi.
..
not;
merhaba sevgili eylül,
çok benziyoruz.
aramızda kıvırcık kabarıklığı kadar karmaşık bir bağ var.
yağmuru taşıyıp, yüzüme çarptığın için teşekkkürler..
öperim.

3 yorum:

  1. Orhan Veli'den gelsin o vakit; Beni bu havalar mahvetti.

    Aslında toprak kokusunun bende dışavurumu farklı bu aralar Murshill, ama yazın o kadar güzel ve pozitiflik eşiğinde ki, susup teşekkür etmek düşüyor.

    Şiiri okumanı isterim :)

    YanıtlaSil
  2. "aramızda kıvırcık kabarıklığı kadar karmaşık bir bağ var.
    yağmuru taşıyıp, yüzüme çarptığın için teşekkkürler."

    bu güzel dizeleri ve teşekkürünü sevdim..

    okuluna,arkadaşlarına alıştın mı biraz..?..:))

    YanıtlaSil
  3. emilia;
    şiiri okudum ve çok sevdim :)

    güzelliğini cümleye dökmüş olman ne güzel hissinin :)

    öpüyorum.

    rosemary;
    alıştım rose.
    hepsi benden yaşça küçük ama iyi insanlar :)
    alışıyorum :)

    öpücük :)

    YanıtlaSil